Zondag 8/1/2016: Rundhaug - Evenes - Schiphol

Omdat we dus chaos voor en na het ontbijt verwachten, staan we wat vroeger op dan nodig is, maar eigenlijk hadden we dat niet hoeven doen.

Kwart voor acht staan we bijna allemaal vóór de balie. Áchter de balie... niemand.

Dan maar naar de ontbijtzaal... waar we niet binnen geraken wegens op slot. Door de glazen deur zien we het Afrikaans meisje dat ons eergisteren avond heeft binnen gelaten en gisteren het ontbijt heeft verzorgd, heen en weer lopen.
Uiteindelijk is het Edi, onze buschauffeur, die achterom loopt en de deur opent.

Omdat iedereen nu tegelijk komt eten is het beleg en de koffie in no time op en het arme kind komt armen en benen te kort om bij te vullen. Hier blijkt weer maar eens dat er totaal geen organisatie is.

Na het ontbijt kunnen we nog steeds niet betalen. Nu blijkt plots dat ze nieuwe software hebben en dat de derde receptioniste er niet mee kan werken. Ze had ook niet verwacht dat we vandaag al zouden vertrekken...

We hebben hier de afgelopen dagen drie man (eigenlijk vrouwen) personeel gezien, en die moesten dan ook alles doen; receptie, restaurant en poetsen.  Een geluk dat ze nog een kok hebben of we zaten nu nog aan ons eerste avondmaal. Als het niet zo triest was zou je niet meer bijkomen van het lachen.

Om 08:55 hakt Ruben de knoop door en zegt haar dat we moeten vertrekken en dat ze de rekeningen maar moet regelen via Voigt Travel. Ik hoop dat het in orde komt, want bij het inchecken hebben we allemaal ons creditcardnummer moeten opgeven en geen mens weet hoeveel hier de lunch en drankjes kosten. De rekening controleren zal dus moeilijk worden.

Maar goed, om 09:00 zitten we in de bus en kunnen we beginnen aan de twee uur durende rit naar de luchthaven van Evenes.

We zijn nog niet eens vertrokken of we zien al twee elanden over de bevroren rivier lopen. Nog voor we 20 km ver zijn zitten we al aan een tiental. Tegen de witte sneeuw zie je ze al beter dan 's zomers, maar ik durf wedden dat we er nog verschillende gewoon voorbij gereden zijn terwijl ze tussen de berken stonden.

Het landschap is onnoemelijk mooi:
Bergen, in de sneeuw verzonken dorpjes/gehuchten, fjorden....
De gsm-foto's uit de rijdende bus zijn niet je van het maar geven wel een impressie.

Om 11u zijn we aan de luchthaven en nemen we afscheid van Edi.
Binnen het half uur is iedereen ingecheckt en voorbij de security.

In de vertrekhal is het extreem rustig en op de tarmac staan... nul vliegtuigen.

Onze vlucht zou om 12:20 moeten vertrekken maar als even voor 12 nog steeds geen vliegtuig in velden of wegen te bekennen valt, hebben we daar toch onze twijfels over. Vijf minuten later krijgen we de mededeling dat er een vertraging van 45 minuten is.

Uiteindelijk kunnen we dan rond 13:00 opstijgen en worden we nog een laatste keer getrakteerd op een adembenemend uitzicht over bergen en fjorden. Er kriebelt nu al iets voor volgend jaar ;)

Onderweg hebben we geregeld last van turbulentie en ook tijdens de landing wordt het vliegtuig regelmatig gegrepen door de felle rukwinden. Sommigen slaken dan ook een zucht van verlichting wanneer we weer aan de grond staan.

We hebben het 'geluk' op de polderbaan te landen en dus nog een kwartier langer aan boord te blijven.

Om 17u hebben we ook weer onze koffers in ons bezit en hebben we afscheid kunnen nemen van de meesten uit ons reisgezelschap.  Sommigen hebben we echter gemist, waaronder Ruben, maar die zullen we volgende week nog wel eens zien.

We hebben een fantastische week beleefd en deze keer dus ook volop kunnen genieten van het noorderlicht. Dit is echt een ervaring die je moeilijk onder woorden kunt brengen en eens zelf beleefd moet hebben.

Tot in het najaar vanuit... IJSLAND (waar we weer kans maken op het noorderlicht) !