Zaterdag 25/2/2017: Schiphol -> Kilpisjärvi

Net als de voorgaande jaren hebben we in de buurt van de luchthaven geslapen.  Hoewel, slapen... Als je de doodse stilte van de boerenbuiten gewoon bent, hoor je tussen snelweg en startbaan elk geluid. Tel daarbij de lift die tot 2:30 om de haverklap op en neer ging (onze kamer lag blijkbaar naast de motorruimte) en het wordt duidelijk dat van slapen bitter weinig in huis is gekomen. 

Om 04:30 worden we met een shuttlebus naar de luchthaven gebracht. Althans, dat is de bedoeling. Als we om 04:26 beneden komen is de shuttlebus 'jammer genoeg reeds vertrokken en de volgende komt pas om 5 uur, zal ik een taxi voor u bestellen?' Veel keus hebben we niet want de vlucht vertrekt om 6:40. 

Even voor 5 worden we netjes afgeleverd voor de vertrekhal. De bittere taxi-pil wordt al snel doorgeslikt want wanneer we de drukte zien beseffen we dat een half uur later wel erg krap zou zijn geworden  (zal later ook bevestigd worden). 

De security is merkelijk strenger dan andere jaren - schoenen uit, zo goed als alles uitstallen, bodyscan en dan  nog een grondige fouille - maar uiteindelijk hebben we nog net de tijd om iets te eten.

Het boarden begint op tijd maar om 06:45 meldt de piloot dat er nog verschillende passagiers vast staan in de wachtrij bij security en dat er nog op hen gewacht wordt. Tja, krokusvakantie he. 

Om 07:15 komen dan eindelijk de laatste passagiers aan boord en kan gestart worden. Het is toch al weer half acht eer we over de startbaan denderen en met 50 minuten vertraging eindelijk de lucht in gaan.

De vlucht zelf verloopt rustig en geregeld breekt het wolkendek onder ons open (klinkt raar) zodat we het besneeuwde Noorwegen kunnen bewonderen. 
Om 10:30 staan we weer veilig op de grond in Tromsø. Na de begroeting met Ruben worden we per bus naar een rendierfarm gebracht waar we de beestjes mogen voeren en aansluitend een rondje in een slee mogen maken terwijl de sneeuw op ons neerdwarrelt: Winter ten voeten uit. 

Daarna krijgen we een bord lekkere rendierragout en een plezierige uiteenzetting over het leven van de Sami. 

Tegen 13:30 is het dan de hoogste tijd om verder te rijden naar Kilpisjärvi, een tocht van zo'n 2,5 uur en nog eens een uur tijdsverschil. Onderweg wordt nog een korte fotostop gehouden en om 17:15 arriveren we op onze eindbestemming  voor de volgende 3 nachten.
En nu volgt hetzelfde ritueel van vorig jaar: uitpakken, thermische overall en botten passen, eenvoudig maar lekker eten en afspreken dat we om 20:30 aan onze eerste noorderlichtjacht beginnen. De vooruitzichten zijn niet optimaal, maar wie niet waagt.... blijft maagd. 

Zoals verwacht is het met de WiFi ellendig gesteld en zullen de eerste dagen geen foto's verschijnen  (de roamingkosten zouden nogal de pan uitswingen). Wie toch nieuwsgierig is en instagram heeft: ik zet dagelijks enkele van de beste foto's  op mijn account @weerstationmaaseik.be 

Als de jacht straks iets oplevert horen jullie het wel. En dan het weer: een mix van opklaringen en sneeuwbuien bij enkele graden onder het vriespunt.  Wel een snijdende wind die het voor het gevoel kouder maakt. 

Morgen gaan we met de sneeuwscooter naar het drielandenpunt - nee, niet in Vaals.