03/03/2017: Vrije dag in Malangen

Na een nacht met vele onderbrekingen kunnen we vandaag een uurtje langer slapen maar vreemd genoeg ben ik om 07:45 toch weer klaarwakker. Zal de lichtinval via de onverduisterde ramen ook wel iets mee te maken hebben én het uitzicht als je je ogen opent!

Na het ontbijt spreken we met Inge, Frits, Kristel en An af om naar en rond het meer te wandelen. We nemen ons eten en drinken dat we eerder deze week in Kilpisjärvi hebben gekocht (en nog niet gebruikt) mee om in de kota te picknicken.

Half 12 vertrekken we via de minst steile weg en wanneer we boven aankomen zitten Hans en Davy al bij het knisperende houtvuur. Er vertrekt net een groep sneeuwschoenwandelaars van het hotel en de gids biedt ons alle eten en drinken dat overbleef aan. Na een korte pauze lopen we echter eerst onze ronde rond het meer en Hans belooft ons regelmatig hout op het vuur te gooien en alvast water te koken zodat we bij terugkomst onmiddellijk een overgebleven warme choco kunnen maken.

De tocht van zo'n 2,5 km rond het meer is prachtig met overal om ons heen berijpte bomen. In combinatie met de zon levert dit prachtige plaatjes op en er wordt dus regelmatig gestopt om foto's  te maken. En om te gekken: de dames maken sneeuwengeltjes en er wordt lustig met droge sneeuw gegooid. Onderweg komen we nog een paar andere koppels tegen die blijkbaar geen zin hadden in een groepswandeling.

Wanneer we terug bij de kota komen is het water inderdaad gekookt en kunnen we ons bij het vuur opwarmen en eten.

Even over half drie beginnen we op ons gemak aan de terugtocht via de steilere weg en om 15:15 zijn we al weer terug bij onze huisjes. Waren enkele aangename uurtjes voor deze laatste dag hier. 

We zijn trouwens net op tijd om een glimp op te vangen van de zee-otter die hier al een paar dagen werd gespot.
Omdat het twee dagen zo goed als windstil is begint het fjord langzaam maar zeker dicht te vriezen. Hier en daar is nog wel een open plek te zien, maar het ijs groeit verbazingwekkend snel aan.

We genieten nog even van het prachtige uitzicht van op ons terras met een pint en een glas wijn en Ruben komt ook nog even langs in de hoop dat hij de otter ziet. Hij houdt er enkel een lekker koude pint aan over.

Na de prachtige zonsondergang is het tijd om de koffers weer in te pakken en ons klaar te maken voor het eten. Op weg naar het restaurant is het nog altijd schemerig (duurt hier altijd langer dan bij ons), maar we kunnen het noorderlicht wel al zien tegen de lichtblauwe hemel. Heel bijzonder. Wanner ik dit binnen meedeel schiet de helft van ons gezelschap naar buiten en het personeel kijkt ons bedenkelijk na. Ruben legt dan maar vlug uit dat we allemaal 'een beetje gek zijn van het noorderlicht' ;)

Na het eten krijgt iedereen een pover ontbijtpakket voor morgen want men vertikt het om de eetzaal een half uurtje vroeger voor ons open te doen. We hadden toch wat meer verwacht van een hotel met zo'n uitstraling, maar flexibiliteit staat blijkbaar niet in het Noorse woordenboek.

Om 19:45 gaan we snel weer enkele lagen kledij aantrekken om daarna voor een laatste keer het noorderlicht te bewonderen. Het is wel aanwezig, maar lang niet meer zo sterk en spectaculair als de afgelopen dagen. In het begin van de week zouden we dolenthousiast zijn geweest, maar nu vinden we het maar 'gewoontjes', verwende nesten als we zijn.

Omdat het eb wordt kraakt het ijs langs de oever dat het een lieve lust is en in de oorverdovende stilte die hier heerst, schept dit toch een bijzondere sfeer.

Na een drie kwartier dooft alles weer uit en gaan we naar het huisje van Hans en Davy om onze pinten bij de kachel te ontdooien. Ik had nog 3 halve liters over maar omdat die vanmiddag in de zon hadden gestaan had ik ze in de diepvries gelegd en vergeten ze er weer uit te halen. Drinkt zich vrij moeilijk, bevroren bier...

Nog één keer is er een opflakkering van het licht en daarna lijkt het voorbij te zijn met de pret. We keuvelen nog wat na tot 22:15 en daarna gaat elk naar zijn eigen verblijf.  We zijn nog maar net binnen of begint het te sneeuwen. Ons laatste sprankeltje hoop op noorderlicht is daarmee vervlogen. Eind van een spetterende week noorderlichtjagen.

Morgen vertrekken we om 7:15 naar de luchthaven van Tromsø, waarna we via een tussenlanding in Evenes koers zetten richting Schiphol.

PS: Lees zeker ook het laatste verslag, want er is nog een verrassing uit de lucht gevallen.

Volgend filmpje heeft de naam 'orgasmenoorderlicht' meegekregen. Kijk en het zal snel duidelijk worden waarom. (met dank aan Ruben Weytjens)